Karaman ve Yusufeli`nde ortaya çıkan korkunç sapıklıkların toplumda büyük bir infiale yok açması şaşırtıcı olmasa da, tepkiler çerçevesindeki kamplaşmanın anlaşılabilmesi o kadar kolay değil.
Menfur sapıklığa gösterilen tepkilerin odağını tespitte yaşanan karmaşa, ister istemez akla “siyasi duruşa göre sapıklık algısı”nı getirdi.
Toplumumuzda nicedir kendini gösteren “sevinçte ve tasada ittifak edememe“ probleminin tartışmasını bir başka yazıya erteleyip, Isviçre`den bir örnekle konuyu değerlendirelim.
Isviçre`nin Wallis Kantonu`nda 2013 yılında bir polis, yaşı küçük erkek çocuklarına tecavüz ettigi gerekçesiyle gözaltına alınıyor. İsviçre medyasındaki habere göre; aynı zamanda futbol antrenörlüğü de yapan 54 yaşındaki Polis, 1996-2012 yılları arasında çok sayıda erkek çocuğuna tecavüz etmiş.
Kurbanlarını çoğunlukla ailesi problemli çocuklardan seçiyormuş. Kendi evine götürerek yapıyormuş bu sapıklığı..
Geçtiğimiz günlerde olayın davası mahkemede görüldü. Sapık polis 10 yıl ceza aldı. Ayrıca üzerindeki tüm malvarlığının nakte (150 bin isvicre frangi) çevrilip, magdur edilen çocuklara dağıtılmasına karar verildi.
İsviçre`de tartışma yaratan çelişki ise, bu sapığın cürmünü işlediği tarihlerde bu suçun “kanunda cezasının olmaması“ından dolayı failin 10 yıl sonra cezaevinden çıktıkdan sonra, yine çocuklarla ilgili bir alanda çalışabilecek olması…
İsviçreliler, bu cinsel saldırı olayını Polis Teşkilati üzerinden tartışmadılar…
İsviçreliler bu cinsel siddeti pornografikleştirmediler…
İsviçreliler, bu sapıklığı siyasete malzeme etmedikleri gibi, genele de teşmil etmediler…
İsviçre medyası mı ?
Onların medyacıları çoğunlukla “bir serbest çalışanın salt kazanç odaklı çalışması“ gibi bakmadıkları icin mesleklerine, benim gibi “serbest bir ticaret erbabı“nın haddini aşıp gazeteciliğe yeltenerek, böyle bir konuyu kritize etmesine fırsat vermezler..